Równość szans | Careers with the European Union

Instytucje UE – tutaj liczy się talent!

Nasza wizja i misja

W EPSO wierzymy w równość i różnorodność. Aby zagwarantować, że instytucje UE oferują wszystkim równe szanse i odzwierciedlają różnorodność dzisiejszego świata, przestrzegamy następujących zasad i celów:

EPSO zapewnia wszystkim kandydatom równe szanse, traktowanie i dostęp bez dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub światopogląd, przekonania polityczne lub inne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
W procedurach selekcji EPSO stosuje zasadę włączenia, starając się wykryć i usunąć wszelkie przeszkody, ewentualne uprzedzenia i ryzyko dyskryminacji, tak aby wszyscy kandydaci mieli równe szanse i mogli w pełni wykazać swoje kompetencje.
EPSO promuje równość szans i współpracuje z różnymi podmiotami i organizacjami ekspertów, aby dotrzeć do jak najszerszego grona utalentowanych kandydatów.
EPSO chce, by kandydaci byli jak najbardziej zróżnicowani, tak aby służba cywilna UE stanowiła odzwierciedlenie różnorodności obywateli UE, dla których działa.

Jak to wygląda w praktyce?

Dokładamy starań, aby zasady równości szans i różnorodności były stosowane w praktyce.

Systematycznie przeprowadzamy analizy statystyczne i kontrolę, aby zagwarantować neutralność pytań testowych.
Nasze metody doboru kadr opierają się na znormalizowanej i obiektywnej ocenie umiejętności.
CV są weryfikowane anonimowo i oceniane wyłącznie na podstawie obiektywnych kryteriów.
Osobom niepełnosprawnym lub mającym specjalne potrzeby zapewniamy odpowiednie usprawnienia.
Przestrzegamy postanowień Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
Procedury naboru i testy są systematycznie kontrolowane pod względem poszanowania zasad równości i różnorodności. Identyfikujemy przeszkody i czynniki blokujące, które mogą mieć wpływ na procedurę naboru, i stosujemy środki naprawcze.
W trosce o ciągłą poprawę dostępności informacji, procedur naboru i testów, regularnie oceniamy aspekty dotyczące dostępności. W razie konieczności przygotowujemy niestandardowe formaty dostępne dla technologii wspomagających i pomocy indywidualnej. Wymogi dotyczące dostępności uwzględniamy również we wszelkich nowych rozwiązaniach informatycznych.
Przeprowadzamy szkolenia dla członków komisji selekcyjnych odpowiedzialnych za ocenę umiejętności kandydata, tak aby dokonywali doboru i rekrutacji w możliwie najbardziej obiektywny i profesjonalny sposób, bez uprzedzeń i przy poszanowaniu zasad równych szans i równego traktowania.
Staramy się, aby skład komisji selekcyjnej był jak najbardziej zrównoważony w celu ograniczenia ryzyka uprzedzeń czy dyskryminacji. Członków komisji selekcyjnych staramy się wybierać z różnych środowisk tak, aby zapewnić równowagę pod względem płci, narodowości, języków, reprezentacji komitetów pracowniczych i administracji.
Systematycznie gromadzimy informacje zwrotne od kandydatów w celu ciągłego doskonalenia naszych metod pracy.
Dokładamy wszelkich starań, aby przyciągać utalentowanych kandydatów ze wszystkich państw członkowskich UE. Staramy się, aby informacje o pracy w instytucjach UE trafiały do najważniejszych grup odbiorców. Na przykład niektórzy unijni pracownicy, tzw. ambasadorowie UE, piszą bloga o swoim życiu i pracy w instytucjach UE. Dzięki temu potencjalni kandydaci mogą dowiedzieć się, na czym polega praca urzędnika UE. Z kolei studenci-ambasadorowie UE promują na terenie uczelni wyższych możliwości kariery w instytucjach UE. Uczestniczymy także w imprezach i targach poświęconych karierze zawodowej i innych wydarzeniach.
W celu zagwarantowania równości płci EPSO podejmuje różne działania, np. psychometryczny plan działania ma na celu ciągłą poprawę zarządzania testami, w szczególności testami psychometrycznymi oraz innymi testami przeprowadzanymi na etapie preselekcji. Ponadto członkowie komisji selekcyjnej odpowiedzialni za ocenę kompetencji kandydatów w ramach oceny zintegrowanej zostali przeszkoleni w zakresie zapewnienia równych szans i równego traktowania podczas rozmów kwalifikacyjnych i innych testów.
Głównym celem, na każdym etapie procedury naboru, jest zminimalizowanie wpływu płci i zagwarantowanie, by zarówno kobiety, jak i mężczyźni mieli jednakowe szanse wykazania się swoimi umiejętnościami.
Dlatego EPSO na podstawie szczegółowych badań podjęło stosowne działania mające zapobiec dyskryminacji kobiet i mężczyzn i zagwarantować, że wszyscy kandydaci mają równe szanse podczas oceny ich umiejętności i potencjału.

Niepełnosprawność / specjalne potrzeby

Ani niepełnosprawność, ani choroba nie powinny stanowić przeszkody dla udziału kandydata w procedurze naboru.

EPSO posiada ugruntowane procedury oparte na najlepszych praktykach międzynarodowych w tej dziedzinie. Pozwalają one zidentyfikować przeszkody i utrudnienia ze względu na niepełnosprawność lub chorobę, tak aby kandydaci o specjalnych potrzebach mogli wykazać się swoimi umiejętnościami tak samo jak inni kandydaci.

Dostosowania dla kandydatów o szczególnych potrzebach

Zapoznaj się z naszą ulotką informującą krok po kroku o tym, jak złożyć wniosek o specjalne dostosowanie warunków przeprowadzania testów do potrzeb kandydatów.

W razie trudności w dostępie do tego dokumentu przy wykorzystaniu technologii wspomagającej, skorzystaj z tej wersji dostępnej dla osób niepełnosprawnych.

Możesz również obejrzeć nasz film o specjalnych dostosowaniach dostępny poniżej na tej stronie.

Wszelkie dodatkowe pytania prosimy kierować na adres: epso-accessibility@ec.europa.eu

Jakiego rodzaju specjalnych dostosowań można oczekiwać?

Kandydaci zostaną poproszeni o poinformowanie EPSO o rodzaju dostosowań, które uważają za przydatne ze względu na ich niepełnosprawność lub stan zdrowia. EPSO uważa, że kandydat sam może najlepiej stwierdzić, czego mu potrzeba.

Indywidualnie dla każdego przypadku, przy uwzględnieniu dostarczonych przez kandydata dokumentów poświadczających niepełnosprawność lub chorobę oraz przy zastosowaniu fachowej wiedzy EPSO w dziedzinie racjonalnych usprawnień podczas testów kwalifikacyjnych dla kandydatów o specjalnych potrzebach, kandydatowi zaoferowane zostaną udogodnienia w odniesieniu do każdego z testów, do którego ma on przystąpić. Może się okazać, że ostatecznie ustalone udogodnienia będą się różnić od udogodnień, które zaproponował kandydat.

Przykłady możliwych dostosowań:

zapewnienie dostępności
wydłużenie czasu trwania testu
powiększenie tekstów testowych lub udostępnienie oprogramowania powiększającego
teksty testowe zapisane alfabetem Braille'a lub udostępnienie klawiatury Braille'a
czytniki ekranowe
tłumaczenie na język migowy
odpowiednio dostosowane oświetlenie biurka z regulowaną wysokością
pomoc indywidualna i inne dostosowania.

Dodatkowe informacje można znaleźć na przygotowanej przez EPSO liście miejsc zakwaterowania podczas testów.

Uwaga: technologia wspomagająca jest obecnie dostępna tylko na etapie oceny zintegrowanej w Brukseli. EPSO pracuje obecnie nad rozszerzeniem dostępności technologii wspomagającej na inne etapy procedury naboru i na różne rodzaje testów. W międzyczasie analizujemy potrzeby kandydatów i oferujemy pomoc oraz doraźne usprawnienia, tak aby zapewnić wszystkim najlepsze możliwe warunki zdawania testów. Wszystkie inne usprawnienia są możliwe na różnych etapach procedury naboru.

Trudności z dostępnością naszego serwisu i procedury naboru?

Ułatwienia w dostępie są dla EPSO bardzo ważną kwestią. Dokładamy wszelkich starań, aby stale poprawiać dostępność informacji i procedur naboru. Regularnie sprawdzamy ułatwienia w dostępie i zastawiamy się, w jaki sposób możemy je poprawić. Wymagania dotyczące dostępności zostały włączone do wszystkich nowych rozwiązań informatycznych. Tworzymy formaty dostępne dla technologii wspomagających dokumenty, które nie są obecnie dostępne w 100%. Obecnie przeprowadzamy także przegląd naszej strony internetowej, aby osiągnąć poziom AA w ramach WCAG 2.0 (Wytyczne dotyczące dostępności treści internetowych).

Nadal masz trudności z dostępem do niektórych części naszej witryny internetowej lub niektórych dokumentów? Chcesz przekazać nam swoje uwagi i pomóc w zwiększeniu dostępności naszej strony i procedury naboru? Zachęcamy do kontaktu z nami. Postaramy się odpowiedzieć jak najszybciej!

How to request special adjustments

Historie naszych pracowników

Johan od 2014 r. pracuje w Parlamencie Europejskim w Brukseli jako administrator systemu. W 2004 r. zdiagnozowano u niego autyzm, ale na pierwszy rzut oka nie widać, że jest chory. Zapytaliśmy, czy niepełnosprawność nie przeszkadza mu w pracy i czy czuje się częścią swojego zespołu.

Dobrze się czuję w naszym zespole. Jestem raczej ekstrawertykiem i lubię pracować z moimi kolegami. Często żartujemy i dużo się śmiejemy. Większość z nich nie wie, że mam autyzm. Przez lata ukrywałem chorobę, choć w mojej branży zachowania autystyczne nie należą do rzadkości. Może jestem nietypowym przypadkiem. Większość ludzi uważa, że chorzy na autyzm nie są towarzyscy. Nic bardziej mylnego. To prawda, osoby autystyczne myślą w trochę inny sposób, na przykład bardziej koncentrują się na szczegółach i miewają problemy z reagowaniem na bodźce zmysłowe. Ale kiedy czują się swobodnie, bardzo doceniają towarzystwo.

Johan zachęca również innych kandydatów ze specjalnymi potrzebami do ubiegania się o pracę w instytucjach UE i daje taką oto radę:

Instytucje europejskie to miejsce pracy z dobrą atmosferą. Ludzie mają otwarte nastawienie do osób z niepełnosprawnościami. Poza tym budynki zostały dostosowane do potrzeb osób na wózkach inwalidzkich. Trzeba pokazać komisji rekrutacyjnej, że jest się wartym tyle samo, co inni kandydaci bez niepełnosprawności, lub nawet więcej niż oni. Radzę po prostu dobrze się przygotować i spróbować swoich sił.

Konstantinos od roku pracuje w Dyrekcji Generalnej ds. Infrastruktury i Logistyki w Parlamencie Europejskim w Luksemburgu. W 2006 r. stwierdzono, że cierpi na stwardnienie rozsiane. Porusza się o kulach. Zapytaliśmy go, jak się czuje w swoim środowisku pracy.

Dzięki temu, że pracuję w otoczeniu, które jest dla mnie przyjazne – mam tu na myśli zarówno kolegów, jak i infrastrukturę – mój stan nie tylko się nie pogorszył, ale wręcz przeciwnie. Projekty, które są mi przydzielane, są dla mnie dużą inspiracją i motywują mnie do większego wysiłku. Szczególnie cieszy mnie przystosowywanie budynków Parlamentu Europejskiego do potrzeb osób dotkniętych niepełnosprawnością. Jestem szczęśliwy, że w swojej pracy mogę na co dzień wykorzystywać najlepsze unijne rozwiązania uwzględniające nasze potrzeby.

Ville od 2013 r. jest urzędnikiem ds. prawnych Komisji Europejskiej w Brukseli. Od urodzenia jest niewidomy. Zapytaliśmy go, jakie miał wrażenia na temat procesu rekrutacyjnego i jak się czuje w swojej pracy w Komisji Europejskiej.

Zespół EPSO zajmujący się kandydatami z niepełnosprawnościami jest dobrze zorganizowany, a jego członkowie – bardzo kompetentni. Po otrzymaniu mojej rejestracji skontaktowali się ze mną, aby zaproponować rozwiązania umożliwiające mój udział w pierwszym etapie konkursu i gwarantujące mi równe szanse z innymi kandydatami. Rozwiązania okazały się odpowiednie do mojej sytuacji. Pomagali mi również na kolejnych etapach konkursu, włącznie z etapem oceny zintegrowanej. Pozytywnie zaskoczyło mnie to, że prawie wszystkie dokumenty są dostępne w wersji cyfrowej, a cała korespondencja przychodząca i wychodząca jest zarejestrowana w elektronicznych bazach danych. Korzystam z czytnika ekranu, więc nie muszę już skanować dokumentów papierowych i wczytywać ich do komputera, co zajmowało mi dużo czasu w poprzedniej pracy. Czuję się w pełni zintegrowany dzięki wspaniałemu nastawieniu moich kolegów i przełożonych.

Ville ma również radę dla innych kandydatów o specjalnych potrzebach ubiegających się o pracę w instytucjach unijnych:

Ważne jest, aby pokazać swoją motywację. Osoby z niepełnosprawnością, powinny postawić się w sytuacji pracodawcy. Powinny przygotować się na pytania na ten temat i wcześniej zastanowić się, jakie rozwiązania byłyby odpowiednie do wszelkich specjalnych potrzeb, które mogą pojawić się w tym konkretnym miejscu pracy. Trzeba być cierpliwym. Nawet jeśli tym razem nas nie wybrano, każdy proces rekrutacyjny i każda rozmowa to lekcja na przyszłość. Skupmy się na swoich kompetencjach, a nie tylko na specjalnych potrzebach.

Frederic pracuje w Urzędzie Infrastruktury i Logistyki (OIB) w Komisji Europejskiej w Brukseli, gdzie zajmuje się ograniczaniem barier dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Frederic jest niewidomy i pracuje dla instytucji Unii Europejskiej od 1998 r.
Zapytaliśmy go, jakie specjalne udogodnienia zaoferowano mu w pracy.

Dostałem komputer z oprogramowaniem do syntezy mowy (JAWS) i klawiaturę Braille’a. Kiedy zacząłem pracę, Dyrekcja Generalna ds. Badań i Innowacji zaproponowała mi więcej niż faktycznie potrzebowałem. Byłem pod wrażeniem i poczułem się bardzo dobrze przyjęty. Moje pierwsze doświadczenie było fantastyczne. Później, kiedy zmieniałem stanowiska, bywało rozmaicie, ale dzięki cierpliwości zawsze w końcu dostawałem to, czego potrzebowałem.

Frederic uważa, że niepełnosprawność nie przeszkadza mu odnaleźć się w zespole.

Niepełnosprawność jest tu korzyścią! Staram się podchodzić do swojej sytuacji pozytywnie. Nie chcę sprawiać wrażenia, że noszę na swoich barkach wszystkie nieszczęścia tego świata. Pomaga również to, że mam psa – jest naszą maskotką.

Maurizio pracuje w biurze prasowym Parlamentu Europejskiego we Włoszech. Jest niewidomy i pracuje dla instytucji UE od 2015 r.
Zapytaliśmy go o przebieg rekrutacji i czy czuje się częścią swojego zespołu.

Zespół EPSO zajmujący się kandydatami dotkniętymi niepełnosprawnością jest fantastyczny! Wszystko udało im się sprawnie przygotować podczas konkursu. Dostałem test napisany pismem Braille'a, zajmowała się mną asystentka. Testy rozwiązywałem też w formie elektronicznej. Jeśli chodzi o samą rekrutację, miałem tylko rozmowę o pracę, więc nie potrzebowałem żadnych specjalnych udogodnień. W pracy nie mam żadnych trudności. Nigdy nie miałem problemów wynikających z mojej niepełnosprawności. Jeśli masz pozytywne nastawienie i chętnie opowiadasz o swoich doświadczeniach, to nawet jeśli trafisz na kogoś sceptycznie nastawionego, możesz przełamać wszystkie bariery.

Maurizio radzi kandydatom o specjalnych potrzebach, aby ubiegali się o pracę w instytucjach UE.

Wszystko jest dla ludzi, testy są do przejścia, nie trzeba być ani poliglotą, ani supermanem! To jest naprawdę osiągalne. Testy nie trwają długo, więc nic się nie traci, a można zdobyć ciekawą pracę. Taka inwestycja na pewno się opłaci. Najgorsze jest wypełnienie zgłoszenia... Ale później wszystko idzie już szybko. Naprawdę warto spróbować. Nikogo nie powinno odstraszyć wypełnianie zgłoszenia!

Krystle ma ograniczoną sprawność poruszania się. Od 2002 r. pracuje w Komisji Europejskiej w Brukseli jako asystentka ds. komunikacji.
Zapytaliśmy, z jakich specjalnych ułatwień korzysta i czy niepełnosprawność przeszkadza jej w pracy.

Komisja udostępniła mi wózek inwalidzki, podnóżek, krzesło medyczne i zarezerwowane miejsce parkingowe. W łazience zainstalowano pomocnicze uchwyty. Czuję, że jestem częścią zespołu. Kiedy mamy zebranie, zawsze ktoś spontanicznie pomaga mi na nie dotrzeć lub pyta, co może dla mnie zrobić. Sprawia mi ogromną satysfakcję, że moja praca jest doceniana. Nie mam żadnych specjalnych przywilejów. Pracuję tak samo ciężko jak inni, a moje problemy z poruszaniem się są traktowane życzliwie.

Krystle radzi innym kandydatom o specjalnych potrzebach ubiegającym się o pracę w instytucjach UE:

Gorąco zachęcam do zgłaszania się! Niepełnosprawność fizyczna nie stanowi przeszkody. W konkursach sprawdza się wiedzę, a nie zdolność do przebiegnięcia maratonu. Każdy jest mile widziany. Narodowość, kolor skóry, płeć, niepełnosprawność fizyczna... nic nie jest przeszkodą. Pracują tu osoby wszystkich narodowości UE, z różnych środowisk, różnice są tu atutem. Osoba o ograniczonej sprawności ruchowej z Malty czy słabowidzący Estończyk – to nie ma znaczenia. Wielokulturowość oznacza pracę z innymi, bez względu na różnice między nimi. Instytucje stworzyły służby, gdzie każdy może poczuć się u siebie. Równe szanse są faktycznym prawem.

Fabio jest kierownikiem działu w Dyrekcji Zasobów Ludzkich w Parlamencie Europejskim. Ma amputowaną nogę. Dla instytucji europejskich pracuje od 2001 r.
Zapytaliśmy go, czy w pracy potrzebuje jakichś specjalnych udogodnień.

Kiedy nie mogę chodzić z protezą, używam kul, ale wtedy mam zajęte ręce. Nie korzystam z żadnych specjalnych udogodnień. Mam zwykłe narzędzia informatyczne, takie jak iPad i laptop. Ze względu na moje problemy z plecami związane z protezą mam biurko z regulacją wysokości. Mam też swoje miejsce parkingowe. Uzyskanie tych udogodnień nie było trudne. Ponieważ moja niepełnosprawność dotyczy tylko narządów ruchu, nie sprawia wielu problemów. Nie ma żadnego wpływu na moje interakcje w pracy.

Fabio radzi innym kandydatom o specjalnych potrzebach ubiegającym się o pracę w instytucjach UE:

Nie powinniśmy się obawiać, ale musimy wypracować sobie sposoby stawienia czoła nowej sytuacji. Nie możemy po prostu przyjechać i oczekiwać, że wszystko będzie dobrze i że Parlament o wszystko się zatroszczy. Żadna instytucja na świecie nie jest w stanie zadbać o wszystko. Przygotowanie się do nowego środowiska jest szczególnie ważne w przypadku osób niepełnosprawnych. Takie osoby już wiedzą, że muszą do wszystkiego podchodzić inaczej, a więc również inaczej się przygotować.