Krystle werkt sinds 2002 als communicatiemedewerker bij de Europese Commissie in Brussel. Ze heeft een lichamelijke beperking waardoor ze minder mobiel is.
We vroegen haar welke speciale aanpassingen zij aangeboden heeft gekregen en of ze het idee heeft dat haar handicap een belemmering vormt voor haar werk.

“De Commissie heeft mij een rolstoel, een voetsteun, een aangepaste bureaustoel en een gereserveerde parkeerplaats gegeven. In de toiletten zijn ook steunen opgehangen. Ik voel me volledig geïntegreerd in mijn team. Als er een vergadering is, komen mijn collega's spontaan hulp bieden of vragen wat ze voor me kunnen doen. Het is heel fijn om zo gewaardeerd te worden en erkenning te krijgen voor mijn werk. Ik heb geen voorkeursbehandeling nodig, ik werk even hard als de anderen, al ben ik wat minder mobiel.”

Krystle heeft advies voor andere kandidaten die speciale voorzieningen nodig hebben en die graag bij de EU willen werken.

"Aarzel niet, solliciteer! Geen enkele lichamelijke handicap is een obstakel, de selectieprocedures draaien om kennis, je hoeft geen marathon te lopen. Iedereen wordt geaccepteerd, ongeacht je nationaliteit, huidskleur, geslacht, lichamelijke handicap, enz. Niets is een belemmering. Er werken hier mensen met alle EU-nationaliteiten uit alle windstreken van Europa. Die verscheidenheid werkt positief. Een Maltese rolstoelgebruiker, een slechtziende Est, het maakt allemaal niet uit. Multiculturaliteit betekent samenwerken met anderen, zonder onderscheid. De EU-instellingen hebben diensten opgezet waar alle soorten mensen welkom zijn. “Gelijke kansen” is er geen loze kreet.”